Een paar weken geleden had ik een intakegesprek met een vrouw van in de veertig. Ze was de magische grens van 100 kg gepasseerd. Amper kon ze de trap van mijn appartement oplopen. Ze vertelde me dat ze soms zou willen dat ze net zo gemakkelijk kon afvallen als meiden en jongens met anorexia, maar dat ze daar de discipline niet voor heeft. Aankomen lukt me wel, maar afvallen? Het is zo’n strijd, vertelde ze.
Tijdens het winkelen moest ik op de kinderafdeling mijn broeken en shirts kopen. Niet echt tof als je 17 jaar bent.
En ook bij mezelf herinner ik dit nog als de dag van gisteren. Met mijn dunne beentjes en mijn schriele lichaampje vond ik mezelf op den duur ook angstaanjagend dun. Ik durfde mezelf nauwelijks nog in de spiegel aan te kijken. Tijdens het winkelen moest ik op de kinderafdeling mijn broeken en shirts kopen. Niet echt tof als je zelf 17 jaar bent. Mensen in mijn omgeving begrepen er geen bal van: ‘je vind jezelf te dun en toch wil je niet eten’. Helaas, al lijkt het zo simpel, zo gemakkelijk was het niet. Voor mij was aankomen net zo moeilijk als voor veel mensen die willen afvallen.
De eindeloze cirkel van afvallen, aankomen, schuld en schaamte
Ik werd er zo gefrustreerd van. Mensen die lang en breed vertelden over hun nieuwe crashdieet. Dan dacht ik ‘jeetje je moest eens weten hoeveel moeite ik doe om aan te komen’. Ook op tv, in de bladen en kranten werd mijn aandacht er steeds naar getrokken. Sporten en afvallen, het leek wel het gesprek van alledag. En nog steeds. Denk maar aan de nieuwe hype van Linda Lijnt en het Killerbody dieet van Fajah Lourens. Hoe frustrerend moet dit zijn voor mensen die willen afvallen en waarbij het steeds niet lukt. Ik zie genoeg mensen in mijn praktijk die al tientallen diëten hebben gevolgd. Die al duizenden euro’s aan verschillende diëten hebben uitbesteed. Mensen die hun’ideale gewicht’ hebben bereikt en na een paar maanden weer terug zijn bij het oude. Het bekende jojo-effect. Dan krijg ik de vraag: ‘Heb ik dan echt geen discipline?’
In mijn ogen gaat het niet over het hebben van wel of geen discipline
Een eetstoornis neemt geleidelijk aan jouw leven over. De stem van de eetstoornis wordt steeds groter, zowel bij anorexia, boulimia als Binge Eating Disorder. Je legt jezelf allerlei regels op. Regels die jou vertellen wat je wel en niet mag. Mensen met eetstoornissen hebben in mijn ogen allemaal wel een eigen dieetplan. De één een plan met extreme uithongering, sportgedrag en alleen ‘gezonde voedingsmiddelen’. De ander breekt de regels door te eten wat ze eigenlijk niet van zichzelf mogen. Met eetbuien en een schuldgevoel tot gevolg. En weer slaan zij zichzelf om de oren: ‘zie je wel, het lukt je toch niet, dik vet varken!’.
Gooi je strenge regels overboord
Het gaat in mijn ogen allemaal over aangeleerde patronen. Het wordt een vicieuze cirkel waarin je maar rondjes blijft zwemmen. Het doorbreken van deze vicieuze cirkel is dan ook de eerste stap die ik met mijn klanten zet. Het doorbreken van de regels die jij jezelf hebt opgelegd. Want juist die regels, het lijnen en diëten zijn de trigger voor de eetstoornis. Juist het streng zijn voor jezelf lokt overeten en eetbuien uit. En bij anorexia is de strengheid richting jezelf nooit goed genoeg. Altijd wil je een stapje verder, met alle gevolgen van dien.
Begin vandaag
Het lijkt vertrouwd in jouw ‘veilige eetstoorniswereld’. De eetbuien ben je inmiddels gewend of het uithongeren en overmatig bewegen is helemaal jouw levensstijl geworden. Maar, je bent hier niet mee geboren. Vroeger deed je het anders. Je hebt je gedurende jouw leven dit patroon met alle do’s en dont’s aangeleerd. Goed nieuws: wat je jezelf hebt aangeleerd, kun je ook weer afleren. Blijf dit niet uitstellen. Er is geen tijd meer voor smoesjes. Wil jij jouw eetstoornis overwinnen, dan zul je vandaag mogen beginnen. Stap voor stap. Natuurlijk begrijp ik dat dit in het begin eng is. Ik vond het ook doodeng om weer te gaan eten. En toch heb ik de stap gewaagd. Ik ben daar nog iedere dag dankbaar voor. Wil jij jouw eerste stap nemen in het overwinnen van jouw eetstoornis? Kom dan naar de inspiratiedag van Via Laura op zaterdag 20 januari 2018 in Breda.
Luisteren naar je lichaam
Luisteren naar ons lichaam zijn we als mensen met een eetstoornis niet meer gewend. We negeren de signalen van ons lichaam, hongeren onszelf uit of proppen onszelf vol met ongezonde dingen. Als je jouw eetregels gaat loslaten en leert vertrouwen op de signalen van honger en verzadiging, krijg jij als persoon weer de regie. Niet meer de eetstoornis is de baas, jij wordt terug de baas over jouw lichaam. En écht, als jij jezelf niet meer zo straft en luistert naar de signalen, dan zul je echt niet alleen naar friet, ijs en pizza willen pakken en ook zul je je jezelf niet meer uithongeren. Niet meer eten vanuit emotionele honger, maar leren te luisteren naar de fysieke gewaarwordingen van je lichaam. Het gaat om een gezonde relatie te krijgen met eten, met jouw lichaam en geest. En onthoud goed: Een keer iets eten wat jij als ”fout” hebt gelabeld is in mijn ogen hartstikke prima.
