Vorige week zou ik naar de lezing van Anna Verwaal gaan (ging echter niet door vanwege het risico op Corona). Voor degenen die haar niet kennen: Anna Verwaal is dé vrouw die alles weet over de pre-en perinatale periode. Zij geeft wereldwijd workshops, lezingen en spreekt internationaal op conferenties. In 2013 gaf Anna een TEDx Talk over deze kritieke periode van een baby in de baarmoeder en de vroeger periode na de geboorte. Deze Tedx Talk is inmiddels bijna 40.000 keer bekeken. Toen ik las dat zij naar Bergen op Zoom kwam, wist ik het meteen: Hier wil ik naartoe! Vandaag wijd ik mijn blog aan dit thema waar ik me al een langere tijd in verdiep: de prenatale periode.
Als je een kind op de wereld gaat zetten, kijk dan eerst in de rugzak die je hebt meegekregen van je ouders, zodat je niet alles zómaar doorgeeft aan je kind – Anna Verwaal
De blauwdruk voor ons hele mensenleven
Wat ik in mijn blog ‘ De invloed van conceptie, zwangerschap en geboorte op het ontstaan van eetstoornissen’ beschrijf, bevestigt Anna in haar verhalen. De tijd in de baarmoeder en hoe je geboren bent, vormen de blauwdruk voor ons gedrag en onze emoties als volwassenen. Het gaat zelfs nog verder terug. Naar de periode van jouw conceptie. Dit samen vormt de basis voor de rest van ons leven. Bizar vind ik het om me te realiseren dat in bijna geen enkele therapie aandacht is voor deze prille, maar o zo belangrijke periode in ons leven. Vaak zeggen mensen: ‘ja maar daar kan ik me niets meer van herinneren’. Bewuste herinneringen hebben we hier misschien niet aan, maar ons lichaam, weet nog feilloos aan te geven wat er in die periode is gebeurt. Díe periode bepaalt ons hele verdere leven, zo zegt ook Anna Verwaal.
Mijn proces voor de zwangerschap
Ik ben nu 22 weken zwanger van ons eerste kindje. Uit interviews van Anna Verwaal, heb ik begrepen hoe essentieel het is om je voor te bereiden op een zwangerschap. Ik ben blij dat mijn vriend en ik dat hebben gedaan, al langer dan een half jaar voordat we ‘het’ überhaupt wilden ‘proberen’. En daarmee bedoel ik niet ‘praktisch voorbereiden’, maar echt op een diepere laag. Ik praatte met mijn moeder over haar zwangerschap: ‘Hoe is die gegaan’? ‘Hoe ging de bevalling’? ‘Voelde mama steun van papa’? ‘Hoe voelde ze zich toen ik geboren werd?” Hoe voelde mama zich emotioneel tijdens de zwangerschap?” etc. Het zijn vragen die ik nog nooit echt uitgebreid met mijn moeder had besproken, maar graag met haar wilde bespreken voordat ik zelf zwanger zou worden. Daarnaast heb ik met mijn therapeut (ook samen met mijn vriend erbij) diverse sessies besteed aan het contact leggen met het zieltje dat zij ons zou mogen komen. Ja, ik geloof dat ons kind ons als ouders uit heeft gekozen. En zo geloof ik ook dat jij jouw ouders hebt uitgekozen. We leerden in de sessies omgaan met eigen innerlijke kindstukken, met ons kindje praten (ook al was het fysiek nog niet aanwezig), oude pijnen opruimen enz. Een heel waardevolle periode vond ik. Ik ben van mening dat we ons kindje al veel helpen door onze eigen shit eerst op te ruimen. Daar zijn we de afgelopen jaren allebei al goed mee bezig geweest.
Praten met het kindje in de baarmoeder
Na dit mooie proces met de driehoek (zo noem ik mijn partner, mezelf en het kindje), werd ik heel snel zwanger. Voor mij was de periode voor de conceptie heel waardevol. Ik heb er veel in geleerd over mezelf, mijn driften, mijn karakter, over mijn pijnpunten. Ik geloof ook dat zo’n proces bijdraagt aan de bevruchting. Ik weet in ieder geval 100% zeker dat ons kindje uit liefde is ontstaan en dat we er alles aan hebben gedaan en doen om de baarmoeder een zo veilig, liefdevol mogelijke plek voor het kindje te laten zijn. En ja, ook ik voel tijdens mijn zwangerschap wel eens stress, voel me ook verdrietig, boos of soms bang. Dan maak ik contact met het kindje in mij. Ik verbind me dan met hem/haar, leg mijn handen op mijn buik en praat met het kindje. Geruststellend, troostend, zacht en liefdevol. ‘Lief klein wondertje in mij, ja mama was even gespannen net, dat heb jij ook gevoeld. En dat is niet fijn. Zoek maar even een fijn, veilig plekje in mij, dan doe ik even een zacht dekentje over je heen’. Ik weet zeker dat een kindje die energie voelt, hoe klein het ook nog is.
Alles wat een moeder beleeft, krijgt een baby mee
Alles wat een moeder beleeft, krijgt een baby in de buik mee. De baby voelt jouw emoties, hoort je stem en andere geluiden en proeft wat je eet. Je marineert als het ware je baby 9 maanden lang in jouw eigen sausje. Zelf vind ik het daarom belangrijk om me hier bewust van te zijn en er op een zo natuurlijk mogelijke manier mee om te gaan. Zoals ik in mijn eerdere blogs ook schreef, kan het aangaan van eigen onopgeloste trauma’s en angsten een wereld van verschil maken voor een baby. Ik ben blij dat ik hier al een aantal jaar mee bezig ben. Ik zeg daarmee niet dat ik een ‘perfecte’ moeder ben, want ook ik maak fouten en ook ik heb vast nog onverwerkte stukken. Ik zal genoeg uitdagingen tegenkomen in het moederschap. Ook oude pijn zal echt nog de kop op doen en ik zal vastgeroeste patronen ook in de ogen aan moeten kijken. Ik sta ervoor open om hiervan te leren.
Een geruststelling: Volgens Anna Verwaal is er nog veel dat je kunt doen om te herstellen van dingen die gebeurd zijn rondom je eigen geboorte, maar ook voor, tijdens en na de geboorte van je kind. Je lichaam mag leren loslaten wat het je hele leven heeft vastgehouden. Nou daar ben ik goed mee op weg…
De verwondering
Bekijk de prachtige video ‘De verwondering’ van Anna Verwaal
Klik op de link hierboven
Dank je wel voor je mooie verhaal Laura. Kwam precies mooi op tijd langs in mijn leven. Heb inmiddels gegoogled op Anna Verwaal. Wat een prachtige vrouw, die zo haar leven heeft geleefd en bewust is geworden. Geldt voor jou, geldt voor Wouter en ook voor mij. Nog fijne, veilige maanden met jouw dikker wordende buik. Ben heel benieuwd wie daar nu groeit…
Liefs, Marleen