Jezelf inhouden: de gevolgen van niet uitspreken wat je voelt
Als rode draad in mijn leven loopt het mezelf inhouden. Ook wel mijn woorden inslikken. Niet zeggen wat er op m’n hart ligt. Misschien ken je het wel; momenten waarop je besluit niets te zeggen, uit angst voor afwijzing, voor conflict of ongemak. Maar wat gebeurt er als dit een patroon wordt? Wat doet dat met je, vanbinnen? In deze blog koppel ik dit thema aan eetstoornissen, omdat dit letterlijk gaat over (niet meer) ‘inslikken’.
Waarom slikken we onze woorden in?
Veel mensen leren al op jonge leeftijd dat je niet zomaar alles kunt zeggen wat je denkt. Ik zie het bij mijn zoon op school. Hij kwam laatst thuis en zei tegen mij: mama, de juf zegt altijd ‘je hoeft niet te huilen als ik huil’. Ja jongen, pijnlijk hè…dat is niet leuk… Ik voelde boosheid opborrelen, want ik weet maar al te goed: als je keer op keer je ware gevoelens wegstopt, begint dat in je lichaam en geest te knagen.
De gevolgen van jezelf inhouden en niet uitspreken
Het inslikken van woorden kan zich uiten in fysieke spanning. Bij mij uit zich dat in een stijve nek, verkrampte kaken en een knoop in mijn maag. Maar het stopt daar niet. Het vreet ook aan mijn emotionele welzijn. Als ik mijzelf inhoud, voel ik frustratie, paniek en machteloosheid. Mijn lichaam protesteert; mijn hartslag gaat omhoog, mijn spieren verkrampen. Alsof ik de regie over mijn eigen lichaam kwijtraak. Herken je dit?
Jezelf niet uitspreken en de link met een eetstoornis
Je voelt je niet gehoord, maar hoe kunnen anderen je horen als jij jouw stem onderdrukt?
Au die zin komt binnen hè… Tja, het is wel zo. Anderen kunnen je niet zien, niet horen of begrijpen als jij jezelf niet uitspreekt. Onuitgesproken woorden gaan aan je vreten en kunnen bitterheid en zelfs woede veroorzaken. Mensen met een eetstoornis slikken vaak niet alleen hun gevoelens in, maar ook letterlijk hun eten niet meer (anorexia). De woede die je dan voelt rondom eten, heeft niets meer met het oorspronkelijke probleem te maken. Het gaat over hoe vaak jij jezelf hebt teruggehouden en hoe graag jij de harmonie hebt willen bewaren. Een eetstoornis gaat over dát wat jij van jezelf al die jaren hebt ingeslikt.
De angst om je uit te spreken
De kern van het inslikken van woorden ligt vaak in angst. Zwijgen lijkt de makkelijkste weg om afwijzing, conflict of ongemak te voorkomen. Maar hoe vaker je dit doet, hoe moeilijker het wordt om je stem terug te vinden. Tijdens mijn eetstoornis wist ik helemaal niet meer wie ik was. Ik heb zoveel van mezelf weggehouden, dat ik mezelf volledig kwijt was. Wat mijn mening was, wat ik mooi vond, welke keuzes ik wilde maken, ik had werkelijk geen idee meer.
Over de grens van inslikken heen stappen
Ik oefen hier al jaren mee en ben nu op een punt gekomen dat ik mezelf niet meer wil terughouden. Dat betekent dat ik over de grenzen van het inslikken heen moet. Dat ik mezelf moet gaan uitspreken, ook als dat klotsende oksels van de spanning met zich meebrengt. Mijn docent gaf laatst me een waardevolle vraag mee: “Wat kost het me als ik dit niet zeg?” Een vraag die ik jou ook wil meegeven.
Vrijheid in spreken en verbinding met jezelf
Voor mij is dit een groot leerproces. Zeker als je worstelt met een eetstoornis, spanning in je lijf hebt of problemen zoals een depressie of burn-out, kan de oorsprong liggen in het inslikken en terughouden van jezelf. Wat ik jou gun, is dat je jezelf de vrijheid geeft om authentiek te zijn.
Doe je met me mee? Ga jij de uitdaging aan om je uit te spreken vanuit je hart? Wat je dan wint, is misschien geen perfecte harmonie, maar wel een eerlijkere verbinding – met anderen, maar vooral met jezelf. En dat is een cadeau dat geen enkele zwijgende vrede kan evenaren.
Haptonomische begeleiding: een eerste stap naar meer innerlijke rust
Ben jij klaar om over de grens van inslikken heen te stappen? Haptonomie helpt je om je gevoelens en grenzen beter te begrijpen en te respecteren. Ik begeleid je graag bij de eerste stap om uit je schulp te komen en jezelf vrijer te laten zien. Voel je een kriebel of herkenning na het lezen van deze blog? Ontdek dan het Free Flow Traject. Ik weet zéker dat dit traject je gaat helpen om meer innerlijke rust te ervaren en écht jezelf te zijn.
Alle liefs,
Laura
Oooh Laura, zo enorm herkenbaar helaas. Er schijnt in mij ook heel veel boosheid te zitten, wat ik niet merk. Wel merk ik die gespannenheid, die kaken, vaak frustratie, enz. Ik durf mij niet uit te spreken, idd vanwege angst voor afwijzing en conflicten. Ik wil hier zo graag vanaf! Die angst is zo aanwezig, ik ben mij er bewust van, dat is stap 1. Dus lieve Laura, ik doe met je mee! Veel liefs en bedankt voor je delen!