Mental Breakdown

Mental Breakdown

640 426 Laura van Kleef

Een mental breakdown; het is nu al eventjes geleden dat ik er één heb gehad, maar ik weet nog precies hoe intens het voelt. Dit soort momenten, wanneer je lichaam en geest op hun grenzen lijken te stuiten, kunnen zwaar zijn. Hartkloppingen, een knoop in mijn maag, een gespannen middenrif, huilen, en boze gevoelens;  het is dan allemaal aanwezig. Een stressniveau dat veel te hoog is en paniekgevoelens die zich de kop op steken. Ken jij dat ook? Zo’n staat van opperste paraatheid, als een dier dat wordt achtervolgd terwijl je op de bank zit?. Misschien is dit zelfs een ervaring die je dagelijks kent. 

Ons lichaam geeft signalen af. Stress is er één van. Boosheid een andere. Negeer jij de signalen van jouw lichaam?
Of sta jij jezelf toe ernaar te luisteren?

In het blog ‘Voelen kun je het leren’ lees je meer over dit onderwerp. Héél interessant als je lijf continu in een staat is van stress, onrust en paniek.

De oorzaken van een mental breakdown

Een mental breakdown komt niet zomaar uit de lucht vallen. Vaak gaat er een emotioneel zware periode aan vooraf. De oorzaak van kan liggen in verschillende factoren, zoals langdurige stress, emotionele overbelasting, of het verwerken van ingrijpende gebeurtenissen. Vaak gaat het over een opeenstapeling van persoonlijke, werkgerelateerde of fysieke uitdagingen, waarbij je lichaam en geest niet langer in staat zijn om de druk te verwerken. Ook onverwerkte trauma’s of verlies, zoals het verlies van een dierbare, kunnen bijdragen aan het ontwikkelen van een mental breakdown. Wat de oorzaak ook is, het is vaak het resultaat van te lange periodes van stress zonder de ruimte voor herstel.

Zo kreeg ik mijn laatste mental breakdown toen mijn moeder ongeneeslijk ziek werd, een tijd die me diep raakte. De diagnose ‘uitgezaaide maankanker’ in juni 2024 kwam als donderslag bij heldere hemel. De spanning van haar ziekteproces, de onzekerheid over hoe lang ze nog zou leven, het verdriet dat het ons allemaal bracht, naast het draaiende houden van mijn gezin en mijn praktijk in Breda, was simpelweg te veel voor mijn lichaam. Uiteindelijk zei mijn lichaam: “Nu is het genoeg.
En zo zal jij ook periodes in je leven hebben waarin het emotioneel zwaar is. Je lichaam en geest vertellen wel wanneer het genoeg is.

De signalen van je lichaam kunnen helpen

Stress, boosheid, paniek: dit zijn signalen die we niet mogen negeren. Ons lichaam geeft ons vaak duidelijke boodschappen, maar het is niet altijd makkelijk om ze op tijd op te merken. Luister jij naar je lichaam? Of ga je door terwijl je al te ver bent gegaan?

Van maandenlange stress naar snelle herkenning van symptomen

Vroeger zou ik vastzitten in een stresscirkel die maanden kon duren. Nu herken ik de klachten/ symptomen eerder en voel ik beter aan wanneer ik over mijn grenzen ben gegaan. Het belangrijkste wat ik nu doe, is mezelf op nummer één zetten en ‘aanraking’ opzoeken bij mijn partner: aanraking helpt me om mijn lijf weer rustig te krijgen. Ook de natuur ingaan en open blijven praten helpt om sneller te herstellen van een mental breakdown.

6 tips om om te gaan met een mental breakdown

Heb jij ook wel eens te maken gehad met een mental breakdown? Hier zijn zes tips die mij in het verleden, en ook nu nog, helpen om weer terug in ontspanning te komen:

1. Praat erover

Middenin een mental breakdown kan het zijn dat je niemand wilt zien. Ik herken dat wel: ieder contact, al is het in de supermarkt, kan dan al te veel zijn. Als ik echt in een mental breakdown zit wil ik vaak alleen me mijn man praten. Bij hem kan ik mijn verhaal doen, waarop de knoop in mijn maag en het stressgevoel in mijn lijf vaak verdwijnt. Het is misschien moeilijk om te delen, maar praten met anderen kan wonderen doen. In momenten van paniek wil ik je je vaak afsluiten, maar neem maar van mij aan dat een gesprek je écht kan helpen.

2. Kom in beweging

Het lijkt misschien makkelijker om te isoleren, maar juist buiten zijn en bewegen helpt mij om de stress los te laten. Een wandeling maken, of hardop zeggen wat me dwarszit, zorgt ervoor dat ik mijn emoties beter kan verwerken. Iedereen is anders, maar als je merkt dat je vastzit, kan een beetje beweging wonderen doen.

3. Accepteer dat je je rot voelt

Het is niet makkelijk, maar soms is het oké om je rot te voelen. Ik wil altijd het liefst dat dit gevoel zo snel mogelijk weg is. Hoe werkt dat bij jou? Vroeger probeerde ik altijd afleiding te zoeken om van negatieve gevoelens af te komen. Maar dat maakte alles vaak erger. Nu accepteer ik dat het oké is om soms gewoon niet oké te zijn. En dat is een belangrijke stap in herstel.

4. Zet jezelf op nummer 1

Ik heb jarenlang met stress- en paniekgevoelens rondgelopen en ging steeds weer over mijn grenzen heen. Tegenwoordig zorg ik ervoor dat mijn agenda leger is en ik schrap dingen die mij stress opleveren. Zelfzorg is essentieel bij een mental breakdown. Me-time is belangrijk. Of het nu een wandeling is of gewoon even op de bank liggen: jezelf op nummer één zetten is noodzakelijk om te herstellen.

5. Geef op tijd je grenzen aan

Stress of paniek zijn een teken dat je te ver bent gegaan. Het is er niet voor niets. Het geeft aan dat je niet op tijd je grenzen hebt aangegeven. Dat je de signalen van je lijf niet vroeg genoeg hebt opgepikt. Als dit zich regelmatig voordoet en je daarin aan jezelf voorbij gaat, liggen stress en paniek op de loer. Met alle gevolgen van dien. Een belangrijke les: ‘geef op tijd je grenzen aan’. Zeg een keer nee tegen iemand.  Als de ander daardoor teleurgesteld is, is dat niet jouw probleem. Of zeg eens nee tegen het schoonmaken van je huis. Morgen weer een dag. Zo blijf je zelf energiek en loop je niet leeg door externe factoren.

6. Zoek professionele hulp

Een tip die ik je wil meegeven, eigenlijk al voordat je een mental breakdown hebt: schakel hulp in. Dit zie ik als een krachtige stap naar herstel.Of het nu een coach, therapeut of ervaringsdeskundige is, soms heb je iemand nodig die met je meekijkt en helpt om dieperliggende problemen aan te pakken.

Wil je meer hulp?

Als je worstelt met stress, spanning of lichamelijke klachten die leiden tot een mental breakdown, wil ik je graag helpen. Kijk eens naar mijn Free Flow traject, dat is een mooie instap om dichter tot jezelf te komen en met minder spanning en stress door het leven te gaan. Uiteraard kun je altijd contact met me opnemen als je vragen hebt. Kies je ervoor om zelf te blijven worstelen? Of wil je samen met mij stappen vooruit zetten? Het is aan jou!

Wat doe jij als jij last hebt van een mental breakdown? Hoe kom jij er weer uit? Wat helpt jou? Ik zou het leuk vinden dit te lezen in een reactie onder dit blog.

Voor nu wens ik je een hele fijne dag toe.

Lieve groetjes,
Laura

🧘 Zit je midden in een draaikolk van gedachten of emoties?

Gratis audio meditatie:Jouw Nieuwe Werkelijkheid

Jouw Nieuwe Werkelijkheid

Een liefdevolle uitnodiging om spanning los te laten, je zenuwstelsel tot rust te brengen en écht te zakken in je lijf.

Download nu gratis.
Je ontvangt de audio direct in je inbox.
Maak je geen zorgen, ik spam je niet. Uitschrijven kan altijd met één klik.

 

Nieuwsbrief Inschrijving
12 comments
  • Beste Laura,
    ik hoop dat je mij kan helpen, mijn vriendin heeft mij gisteren even op stop gezet omdat ze een mental breakdown heeft.
    En zegt dat ze nog heel veel van me houdt en om me geeft maar door kleine puntjes in ons relatie het even niet meer weet en rust nodig heeft.
    Dus dat geef ik haar nu ook maar heb het er heel heel zwaar mee. Want wat ik met haar had was goed en dat weet zij zelf ook dat weet ik 1000% zeker.
    En ze heeft deze week ook tentamens en ze heeft het moeilijk om een stage plek te vinden voor 5 maanden buitenland en 5 maanden Nederland, dat wou ze special voor mij doen ook! En ze heeft het moeilijk omdat ze over 5 maanden ook 20 weken naar Thailand en Bali gaat voor school en mij ook moest achterlaten.
    Maat tog besloot ze het stop te zetten nu en kijken of ze me echt gaat missen of zo iets dergelijks.

    Maar mijn vraag Is of het verstandig is om net zoo lang te wachten tot dat zij mij zelf bericht ?

    Hoop dat u me hierbij kan helpen of raad kan geven.

    Met vriendelijke groet,

    Mike van Dalen

    • Laura van Kleef 7 april 2019 at 19:29

      Beste Mike,
      Bedankt voor je reactie op mijn blog. Uit je verhaal begrijp ik dat je vriendin even afstand neemt in jullie relatie. Ik begrijp dat dat moeilijk is voor je, verdrietig en rot. Om zichzelf rust te geven en het ‘gewoon’ even niet meer weet. Ik hoor dat er nu een disbalans is in jullie relatie. Soms is even afstand nemen dan nodig, hoe moeilijk dat ook is. Een dieptepunt in je relatie kan dan weer uitgroeien tot een balans, tot een diepere relatie en soms als het niet meer gaat helaas tot het allebei kiezen voor een eigen route. Je vraag of het verstandig is om te wachten tot dat zij jou bericht, kan ik moeilijk voor jou bepalen vind ik. Ik ben geen relatietherapeut. Uit eigen ervaring weet ik ook hoe moeilijk het is om ‘iemand los te laten waar je van houdt’ en om diegene de ruimte te geven. Als je vriendin specifiek vraagt om ruimte en geen contact, dan zou ik daar persoonlijk proberen respect voor te hebben en haar inderdaad de tijd te geven. Misschien heb je zelf juist ook even tijd nodig om dingen op een rijtje te krijgen. Op een rijtje krijgen: Wat wil jij in de relatie? Waar lopen jullie samen tegen aan? En is er nog voldoende voeding/ brandstof voor jullie relatie? Als er van beide kanten nog brandstof is, dan is dat natuurlijk heel fijn en kun je samen bekijken hoe verder. Als je daar met elkaar over kunt communiceren is dat fijn.
      Ik wens je in ieder geval veel sterkte en succes.
      Lieve groet,
      (Via) Laura

  • Beste laura,

    Ik hoop dat u mij kan helpen. Ik ben een meisje van 15 jaar en zit er helemaal door heen. Met alles , stress , school…. elke nacht huilend in me bed… soms app ik een vriendin en dan voel ik me al iets beter maar ik heb het gevoel dat het steeds erger wordt.. is het verstandig om professionele hulp te vragen? Ik ben altijd super moe en heb veel stress. Heeft u misschien een tip wat ik kan doen?

    • Laura van Kleef 24 april 2019 at 12:25

      Bedankt voor je openheid en reactie op dit blog. Uit je reactie begrijp ik dat je helemaal niet lekker in je vel zit. Je beschrijft zelfs dat je er helemaal doorheen zit. Geen fijn gevoel. Ook herkenbaar voor mij destijds en nog wel eens overvalt me dit gevoel. Bij jou is dit een gevoel dat er NU is en je serieus mag nemen. Ik heb een vraag aan je: Heb je dit gevoel al met je ouders gedeeld? Dat is denk ik allereerst erg belangrijk. Daarnaast zou je eens langs kunnen komen in mijn praktijk voor een sessie. Gewoon om samen te kijken hoe je weer vooruit komt. Professionele hulp zou ik wel inschakelen ja. Je zou ook eens langs de huisarts kunnen gaan en kunnen vragen om een doorverwijzing naar een psycholoog. Ik hoop dat je hier iets mee kunt.
      Lieve groet, Laura

  • Beste laura,

    Ik heb de laatste tijd last van een mental breakdown. Dit komt allemaal door het stressen op mijn werk en aangezien ik geen nee kan zeggen tegen iemand. Ik werk bijna 8 uur per dag en daarna help ik thuis nog heel veel. Ik merk nu ook al een tijdje dat ik gewoon van blij ineens na kei depresief ga en zelf wil huilen. Vroeger verweten ze dat elke keer naar mijn bloedarmoede, maar omdat ik mijn tekorten pas bijgekregen heb kan dit natuurlijk niet normaal zijn. Op fit moment weet ik eigenlijk niet meer wat te doen en mijn lief pakt mij niet serieus. Ik kan er uiteindelijk niet over praten met iemand. Dus heeft u misschien raadt over wat ik nog kan doen.

  • Hey Laura,

    Ik had een vraagje.

    Ik had vandaag ruzie met een van mijn beste vriendinnen en laatste tijd ben ik erg gestresst door school. Toen moest ik een toets maken maar ik was heel erg gefrustreerd vanwege die ruzie en ik was heel erg gestresst. Toen ik die toets ging maken stopte ik, ik kon niet meer helder denken ik werd misselijk en paniekerig. Ik werd om een of andere reden ook erg verdrietig en daar zit je dan in de klas, huilend op je stoel zonder dat iemand het merkt. Mijn docent kwam naar me toe en ik mag hem na de vakantie herkansen.

    Toen ik dit naar mijn vader appte vond hij dit “overdreven tiener bullshit”. Ik was ergens gekwetst want het is echt gebeurd. Ik weet niet of het een mental breakdown was of niet maar is dit echt bullshit?

    Groetjes Mischa.

    • Hoi Mischa,

      Ik lees in de ondertoon vooral dat je gestresst bent. Dat je je gestresst voelt, misschien voor je gevoel ‘op klappen’ staat. Zo’n ballon die alleen een klein prikje nodig heeft om te ontploffen. Belangrijk is om een manier te vinden om te ontladen. Wat heeft je lichaam nodig om die spanning eruit te kunnen laten? Misselijk, paniekerig, niet helder kunnen denken zijn allemaal signalen van jouw lichaam. Een alarmsignaal van hé Mischa, wake up! Het uiten van je emoties kun je leren. Je kunt leren je grenzen aan te geven en emoties niet zo hoog op te laten lopen.

      Jammer dat je vader het bestempeld als ‘bullshit’. Want bullshit is het zeker niet!
      Mocht je hier eens samen naar willen kijken, dan kun je altijd een sessie met me inplannen.
      Dit zijn thema’s die ik vaak tegenkom in behandelingen. (het niet serieus genomen voelen door ouders, niet gezien worden etc.)

      Lieve groet,
      Laura

  • Hey, ik had een vraagje:)

    Nou ten eerste als ik eerlijk moet zijn maak ik laatste tijd veel dingen mee zoals sterfen van familieleden (al 3 binnen 8 maanden) , ruzie van ouders dat al is geleiden tot een scheiding, en heb door corona bijna geen contact met mijn omgeving. Ik maak ookal veel dingen mee sinds ik klein ben waardoor ik me niet meer altijd compleet en oke voel en doordat kan ik me zelf nooit uiten. Ik voel me ook echt alleen en altijd verdrietig. Vaker geprobeerd maar nooit gelukt om me gevoelens te delen. Weetje misschien wat ik kan doen:/ (btw ben 18 jaar) av bedankt xxx

    • Laura van Kleef 17 mei 2020 at 08:54

      Goedemorgen,

      Dankjewel voor je berichtje met daarin je vraag. Zoals ik het lees maak je de afgelopen maanden heftige dingen mee. 3 overlijdens binnen 8 maanden is niet niks. Dat heeft tijd nodig om een plekje te krijgen… Neem je tijd daarvoor vooral. Dat is echt een proces.
      Mooi dat je zelf al inziet dat je jezelf niet compleet voelt en je je lastig kunt uiten. Wellicht heb je dit nooit geleerd hoe je dit kunt doen. Dit kun je echter wel leren. Vaak is het handig en fijn om een therapeut te hebben die je hierbij kan helpen. Hij/zij kan jou leren hoe je je gevoelens kunt leren uiten, zodat je ze kunt delen met anderen. Delen = helen, daar geloof ik heilig in!
      Ik zou dus advies vragen bij een hulpverlener/ deskundige. Dat kan bij mij in een sessie bijvoorbeeld óf je kunt ook gaan oefenen met zelf iemand in vertrouwen te nemen en het met iemand te delen die dichtbij je staat. Oefening baart kunst.
      Succes!! Liefs, Laura

  • Hey Laura,

    Ik ben een meisje van bijna 14 jaar en heb de laatste tijd last van best lange periodes dat ik me ‘mental break down’ voel. Paar meiden uit mn klas doen naar en zeggen stomme dingen. Mn tante (2e moeder voor me) is 20 nov ’18 overleden, ik heb t daar moeilijk mee. In een paar jaar tijd (vanaf mn 7e) hebben we als gezin 5 kindjes moeten achter ons moeten laten. 2 waren eigenlijk als bijna volmaakte babys, 2 miskramen en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Mn opa en oma doen stom tegen mij en mn moeder, ze zeggen nare dingen en voelen eigenlijk gewoon als vreemden. Mn moeder is een paar maanden geleden geopereerd aan voorbereidende kanker, ze is nu weer genezen. Ik heb t lastig met mn geloof (ik ben christen) maar ik heb t gevoel dat ik wat mis. ik weet niet wat ik moet doen en ik hoop dat je mij kan helpen.
    Dankjewel voor de website en alvast bedankt als je reageert.

    Lievs Emma

  • Ha Laura,

    Ik ben 13 jaar.
    En mijn BFF heeft ook last van een mental breakdown.
    Ik wil haar graag helpen.
    Heeft u een typ?

    • Laura van Kleef 31 mei 2021 at 16:54

      Hallo,

      Wat vervelend voor je vriendin.
      Wel heel lief dat je aan haar denkt en haar wilt helpen.
      Mijn tip is: Ben er voor haar. Ben een luisterend oor en geef haar af en toe een dikke oprechte knuffel. Je kunt haar zorgen niet voor haar wegnemen (dit is haar pad wat ze te bewandelen heeft) en dat hoeft ook niet, maar je kunt er wel als vriendin voor haar zijn.
      Je hoeft niet veel te ‘doen’, maar er ‘zijn’ is genoeg.

      Liefs

Leave a Reply

Volg je mij al?
    Log uit