Voel jij je alleen?

Voel jij je alleen?

1920 1300 Laura van Kleef

Eenzaamheid, ik denk dat iedereen het gevoel ooit wel eens heeft gevoeld. Het knagende gevoel dat je er alleen voor staat. Dat nare gevoel dat er niemand is die vandaag met jou kan afspreken. Het gevoel dat je totaal niet meer weet wat je voor activiteiten kunt ondernemen en uit ellende maar het huishouden doet of een zak chips pakt. Even je eenzame gevoel vergeten. Met de nadruk op ‘even’.

Soms heb ik zo’n dag vol eenzame gevoelens. Mijn relatie is net voor de kerstdagen uitgegaan en dat voelt soms nog als een grote leegte. Alleen thuiskomen, voor mezelf koken, alleen eten en voor de tv zitten. Mezelf bezighouden en goed voor mezelf zorgen zijn op deze dagen ontzettend belangrijk.

Vroeger was ik misschien in de slachtofferrol gekropen. Mezelf zielig vindend en uit boosheid gaan werken omdat ik niks anders te doen had. Nu dacht ik, ik voel me eenzaam, tijd voor actie! Ik wilde niet in de slachtofferrol kruipen, maar wilde actie. En daarom trok ik mijn jas aan, deed mijn sjaal om en ben een grote wandeling gaan maken. Om andere mensen te zien, te horen en te genieten van de natuur. Een mens is in mijn ogen niet gemaakt om alleen te leven. We zijn gemaakt om samen te zijn, om te delen met andere mensen.

7 miljard mensen op aarde

Eenmaal in het bos kwam de rust me tegemoet. Ik was niet alleen, nee er waren genoeg mensen om me heen. Ik besefte dat ik er helemaal niet alleen voor stond. Ik heb genoeg lieve vrienden, familie en ouders die ik altijd kan bellen of uitnodigen. Er is altijd iemand die naar je wilt luisteren. Er is altijd iemand met wie je contact kunt maken. Bedenk je maar eens dat er meer dan 7 miljard mensen op deze aarde rondlopen. Genoeg mensen om contact mee te maken om jouw eenzaamheid te verminderen.

Hieronder deel ik graag 8 tips die je kunt gebruiken om anders met eenzaamheid om te gaan.

1.

Stel jezelf deze vraag

Stel jezelf eens de vraag: ‘Ben ik echt eenzaam’ of ‘voel ik me eenzaam’? Vaak zul je zien dat je deze vraag beantwoord met ‘ik voel me eenzaam’. Bedenk dan dat dit gevoel er nu is. Laat het gevoel er even zijn, dat mag. Probeer te accepteren dat je je nu even eenzaam voelt en niet goed weet wat je met jezelf aan moet. Besef dat je lieve mensen om je heen hebt, maar dat het nu gewoon even eenzaam voelt.

2.

Hobby’s

Heb je een hobby? Iets waar je blij van wordt? Zelf ben ik op zoek gegaan naar cursussen en workshops die mij inspireerden. Op deze manier ontmoette ik meer mensen met dezelfde interesses als ik. Ook word ik erg blij van sporten. Zomaar een uurtje lekker fysiek bezig zijn en mijn gedachten zijn weg. (Ik begrijp dat sporten niet bij elke eetstoornis mogelijk/ verstandig is.)

3.

Stap uit de slachtofferrol

Voel jij je slachtoffer van de eenzaamheid? Heb je medelijden met jezelf? Stap uit deze rol. Het levert je geen positief gevoel op. Ga iets leuks doen: Ga lekker wandelen, winkelen, laat de hond uit of ga op de koffie bij een vriendin. Doe iets waar jij op dat moment een fijn gevoel bij hebt.

4.

Maak contact

Misschien vind je contact maken met anderen eng. Dat kan. Toch hoeft contact niet meteen te betekenen dat jij het voortouw neemt om met iemand te praten. Contact begint al bij een lach naar de ander toe of een hand opsteken naar de ander. Of zeg iemand eens ‘goedendag’. Oefen hiermee en je zult merken dat je steeds een stapje verder durft te gaan.

5.

Positieve mindset

Jouw gevoel van eenzaamheid zal niet veranderen wanneer jij in je gedachten steeds blijft herhalen dat je eenzaam bent. Hoe moeilijk het misschien ook is, maak positieve gedachten. Vanuit eigen ervaring kan ik zeggen dat het leren van positief denken enorm veel oplevert. Het helpt mij al als ik tegen mezelf zeg ‘ik ben niet alleen, maar ik voel me even alleen’.

6.

Persoonlijke ontwikkeling

Wat mij heel erg helpt wanneer ik me eenzaam voel, is te werken aan mijn persoonlijke ontwikkeling. Door bezig te zijn met studie, boeken lezen en me te verdiepen in onderwerpen die ik belangrijk vind voor mezelf en de mensen die ik begeleid. Blijven leren en groeien geeft zelfvertrouwen.

7.

Ga op zelfonderzoek uit

Wanneer je je alleen voelt, is het belangrijk te kijken naar waar dat gevoel vandaan komt. Wie en wat mis jij in jouw leven? Als je dit weet, kun je kijken naar de volgende stap: wat kan jij nu voor kleine stap nemen die jou helpt richting een leven waarin jij je meer happy voelt.

8.

Blijf goed voor jezelf zorgen

Eenzaamheid kan een aanslag zijn op je lichaam. Je kunt je er gestrest door voelen, verdrietig, leeg en vul zelf maar in. Sommige mensen grijpen naar eten, terwijl de ander helemaal geen zin heeft in eten bij een gevoel van eenzaamheid. Het helpt je echter niet verder jezelf te verwaarlozen. Juist in tijden dat je je eenzaam voelt is zelfzorg uitermate belangrijk. Eet daarom gezond en op vaste tijden, beweeg, ga lekker naar buiten en zorg voor voldoende nachtrust.

Voel jij je eenzaam in de strijd tegen jouw eetstoornis?

Grijp jij naar eten als troost tegen jouw eenzaamheid?

Honger jij jezelf uit wanneer je je eenzaam voelt?

Een intakegesprek is altijd gratis. Wacht niet tot het te laat is, maar trek aan de bel. Ik ben er om jou te helpen jouw eigen weg terug te vinden. Stuur me gerust een berichtje.

2 comments
  • Beste allemaal,

    Ik ben een moeder van 32 jaar en heb 4 prachtige dochters.. de volgende is onderweg ook weer een meisje ? ik ben dus 5 maanden zwanger en getrouwd voor nu 9 jaar met mijn Egyptische man.. ik woon in Egypte boven mijn schoonfamilie en hij werkt in belgie.. Hij komt hier zo’n iedere 3 maanden naartoe voor 2 weken en moet dan weer terug voor zijn werk.. ik ben zelf Nederlandse en mijn familie woont dus ook in Nederland.. echte vrienden heb ik niet aangezien die vooral anti islam waren en ik me bekeerde tot de islam dus dat ging niet meer samen.. nu hier de reden waarom ik me eenzaam voel.. alvast een excuus voor het lange verhaal.. maar ik moet dit kwijt.. ik voel me heel erg alleen.. ik doe ontzettend mijn best voor iedereen en toch voelt het alsof iedereen me laat vallen op het moment dat ik ze het hardste nodig heb.. ik ga mijn kindje alleen moeten krijgen.. waarbij ik er goed op gewezen door mijn schoonmoeder dat ik daarbij dan maar geen geluid mag maken want anders gaan de buren praten… mijn schoonmieder had bedacht dat ik mijn nieuwe baby wel in belgie zal krijgen maar aangezien mijn man dat geen goed idee vond kan ik dus niet daar bevallen maar moet het hier.. ze heeft vandaag weer goed aangegeven dat zei niet de aangewezen persoon is om op de kinderen te passen of me te helpen met iets in mijn huis.. dus dat is dan ook weer duidelijk (ik sta overigens wel iedere dag beneden in de keuken om het eten voor iedereen te maken en het huis schoon te houden) maar goed dat terzijde.. en ik mag ook niemand inhuren want dat zijn vreemden en dan gaan ze praten als ze iets zien om over te praten… en dus zit ik met een dilemma want niemand kan/wil voor mijn kinderen zorgen tijdens de bevalling.. mijn man vind dat ik ontzettend zeur en dat ik van een mug een olifant maak.. mijn paspoort verloopt in mei maar dat is dus volgens hem helemaal niet belangrijk want dat heb ik toch niet nodig in Egypte. .. en dus moet ik nu gaan ontsnappen met me dikke buik en 4 kinderen om naar de ambassade te gaan (hier 3 uur rijden vandaan) om me paspoort te gaan verlengen.. maar ja ik mag me niet te druk maken ? dan het probleem van de bevalling.. hier in Egypte draait alles om geld en dus doen ze liever een keizersnede aangezien ze daar meer geld voor kunnen vragen.. hier logisch natuurlijk maar ik heb dat liever niet meer want ik heb me laatste via de keizersnede gehad I.v.m. stuitligging.. daarna ben je dus een week of 2 uit de running en dat kan ik me dus niet veroorloven aangezien ik dus voor me andere kinderen moet gaan zoregen direct na de bevalling… dan is er nog een probleem en jaaaa ik krijg dus weeer een meisje waar ik ontzettend blij mee ben maar ja de rest……. en dus wordt me zeer direct door iedereen hier “geadviseerd ” om na de bevalling een bezoekje te brengen aan een doktor zodat die ervoor kan zorgen dat de volgende een jongen wordt.. ?ik heb dit dus al een x gedaan en dat houd in flink aan de hormonen en troep en dan 2x een operatie en het eindresultaat was 4 bevruchte eicellen en allemaal meisjes ? maar ik denk dat je je dan wel kan voorstellen hoe dat voelt voor mij als iemand het er daarna dan weer over gaat hebben.. en als ik het er dan met me man over wil hebben wordt hij boos en vind ie eigenlijk dat ik dat gewoon weer zou moeten doen.. ? mijn ouders wonen in Nederland en hebben aangegeven dat ze niet kunnen komen op het moment na de bevalling I.v.m. werk.. en dus wat moet ik doen.. ik heb vreetbuien die niet meer houdbaar zijn.. iedere x als ik me rot voel grijp ik naar chocolade of snoep.. iets met suiker.. en das niet zo mooi als je zwanger bent en aanleg hebt voor diabetis.. dit stukje komt uit de tijd voordat ik me man leerde kennen ik was toen een zeer fanatiek kickboxer en dus moest je op gewicht zijn voor wedstrijden en als ik dan klaar was met vechten dan kan ik alles eten wat los en vast zit en dus nu weer als het moeilijk word grijp ik naar suiker en het is gewoon oncontroleerbaar je hebt het echt niet in je hand.. ik heb een sportopleiding gevolgd dus ik weet echt wel wat wel en niet kan en moet maar dit ik echt gewoon dramatisch.. nou lieve mensen ik hoop dat jullie je nooit in een soortgelijke situatie gaan bevinden en dat jullie niet te hard gaan zijn in een oordeel want je kan pas echt een oordeel geven als je zelf in de situatie hebt gezeten ? liefs sarah..

    • Laura van Kleef 8 maart 2018 at 13:23

      Beste Sarah,
      Het is een heel verhaal wat je hebt getypt. Wat ik me afvraag is: wat maakt dat je zo’n groot stuk van jouw leven hier op dit blog post? Persoonlijk vind ik dat nogal wat. Ik denk dat dit stukken zijn om echt met een professional op te pakken, zoals een psycholoog, ervaringsdeskundige etc. Hiervoor is de knop: “Neem contact met mij op” denk ik een goede keuze. Ik heb er wel de tijd voor genomen om het te lezen. Wat ik vooral teruglees is dat je je alleen voelt staan in jouw keuzes. Alleen in het feit dat je prachtige meiden op de wereld hebt gezet en daar door anderen anders op wordt gereageerd of anders naar wordt gekeken. Dat lijk me pijnlijk voor jou. Die eetbuien, het grijpen naar chocolade en snoep komt ergens vandaan. Uit je verhaal kan ik veel dingen lezen die er aan ten grondslag liggen. Wil jij van je eetbuien afkomen, dan zou ik aan die stukken werken. Ik wil je adviseren hier hulp voor te zoeken.
      Lieve groet,
      Laura

Leave a Reply

Volg je mij al?