Eenzaamheid, dat knagende gevoel dat je er alleen voor staat. Het gevoel dat niemand vandaag tijd heeft om af te spreken en dat je niet weet wat je kunt doen om je gedachten te verzetten. Je probeert je eenzaamheid even te vergeten door het huishouden te doen of misschien een zak chips te pakken. Even die leegte vullen, maar het gevoel blijft.
Soms heb ik zo’n dag vol eenzame gevoelens. Vroeger kwijnde ik dan weg in een slachtofferrol. Mezelf zielig vindend en uit boosheid gaan werken omdat ik niks anders te doen had. Nu ga ik hier anders mee om. Eenzaamheid is een teneergeslagen, ingetrokken beweging (naar binnen), maar in plaats daarvan is het behulpzamer de beweging naar buiten te maken. En daarom trek ik bij eenzaamheid mijn jas aan en ga naar buiten. Om contact te maken met andere mensen, geluiden te horen en te genieten van de natuur. Een mens is niet gemaakt om alleen te leven. We zijn gemaakt om samen te zijn, om te delen met andere mensen.
7 miljard mensen: je bent nooit helemaal alleen
Tijdens zo’n wandeling realiseer ik me vaak dat ik helemaal niet alleen ben. Ik voel me verbonden met de wereld om meteen. Er zijn altijd mensen die naar je willen luisteren, mensen die klaarstaan om je te steunen. Er lopen meer dan 7 miljard mensen op deze aarde. En hoewel we ons soms geïsoleerd kunnen voelen, is er altijd iemand met wie je in contact kunt komen. Jij staat niet alleen in je eenzaamheid.
Om je te helpen omgaan met gevoelens van eenzaamheid, heb ik 8 tips voor je verzameld die ik zelf heb toegepast.
Hieronder deel ik graag 8 tips die je kunt gebruiken om anders met eenzaamheid om te gaan.
1. Stel jezelf deze vraag
Vraag jezelf eens af: ‘Ben ik echt eenzaam of voel ik me gewoon eenzaam?’ Vaak komt het gevoel van eenzaamheid voort uit diverse gebeurtenissen, zoals een stressvolle periode, te lang jezelf inhouden, te vaak dingen tegen je zin in doen, met de verkeerde mensen omgaan etc. Vaak zul je zien dat je boveentaande vraag beantwoord met ‘ik voel me eenzaam’. Bedenk dan dat dit gevoel er nu is. Laat het gevoel er even zijn, dat mag. Probeer te accepteren dat je je even eenzaam voelt, maar besef dat dit gevoel tijdelijk is. Er zijn altijd mensen die je kunnen helpen, ook al voel je je nu alleen.
2. Zoek iets uit wat jou energie geeft
Wat zijn de dingen die jou energie geven? Zoek activiteiten die je helpen om je gedachten te verzetten en je energieker te voelen. Denk aan hobby’s, cursussen, of sporten. Zelf ben ik begonnen met yoga en bootcampen; het brengt me letterlijk in beweging. Let wel op dat sport niet voor iedereen geschikt is, vooral als je last hebt van fysieke klachten door een eetstoornis, stress of spanning.
3. Stap uit de slachtofferrol
Het is makkelijk om in de slachtofferrol te kruipen wanneer je je eenzaam voelt. Probeer uit deze rol te stappen en kies voor actie. Ga wandelen, bel een vriend(in), laat de hond uit of ga op de koffie bij een vriendin. Maak tijd voor iets creatiefs dat je energie geeft.
4. Maak contact op jouw manier
Misschien vind je het moeilijk om contact te maken met anderen. Begin klein: glimlach naar iemand, zeg ‘goedemorgen’ of steek ja hand op. Contact hoeft niet altijd diep te zijn; het begint vaak met een klein gebaar. Dit kan je helpen je meer verbonden te voelen.
5. Oefen met een positieve mindset
Je gedachten hebben veel invloed op hoe je je voelt. Als je jezelf voortdurend vertelt dat je alleen bent, zal je je ook zo voelen. Hoe moeilijk het misschien ook lijkt, probeer je gedachten bewust te veranderen naar iets positiefs, zoals: “Ik voel me even alleen, maar ik ben niet alleen. Er zijn mensen die om me geven.”
6. Werk aan je persoonlijke ontwikkeling
Wanneer ik me eenzaam voel, richt ik mijn energie op persoonlijke groei. Ik lees boeken, volg een cursus / studie, of werk aan mijn zelfontwikkeling. Dit helpt me niet alleen om mijn gedachten te verzetten, maar het geeft me ook zelfvertrouwen.
Ga op zelfonderzoek uit
Eenzaamheid kan ons aanzetten tot zelfreflectie. Het is belangrijk om te achterhalen waar je gevoel van eenzaamheid vandaan komt. Wat mis je in je leven? Wat kun je doen om dit gevoel te verminderen? Het antwoord op deze vragen kan je helpen om meer rust te vinden. Ik heb ook een gratis meditatie gemaakt voor meer rust in hoofd en lijf. Wellicht is dat een mooi begin?
7. Zorg goed voor jezelf
Eenzaamheid kan je lichamelijk uitputten. Je kunt er van alles bij voelen: spanning, stress, verdriet, leegte en zelfs boosheid. Sommige mensen grijpen bij eenzaamheid naar eten, terwijl de ander juist geen hap door z’n keel krijgt. Het helpt je echter niet verder jezelf te verwaarlozen. Het is belangrijk om goed voor jezelf te zorgen, juist in deze periodes. Zorg voor gezonde voeding, voldoende slaap en beweeg regelmatig. Zelfzorg is essentieel om jezelf uit de vicieuze cirkel van eenzaamheid te helpen.
8. Voel jij je eenzaam door spanning, stress of een eetstoornis?
Eenzaamheid kan sterk verbonden zijn met stress, spanning of andere psychische problemen zoals een eetstoornis. Je hoeft dit niet alleen te dragen. Als je voelt dat deze gevoelens je overnemen, wil ik je graag helpen. In mijn Free Flow Traject ondersteun ik vrouwen die vastzitten in een vicieuze cirkel van stress en spanning. Vrouwen die veel in hun hoofd leven én hierbij ook lichamelijke klachten ervaren. Vanuit een haptonomische visie help ik je om te herstellen, zodat je weer in verbinding kunt staan met jezelf én anderen.
Stuur me gerust een berichtje voor meer informatie over mijn trajecten. Jij verdient het om je weer rustig, energiek en verbonden te voelen.
Beste allemaal,
Ik ben een moeder van 32 jaar en heb 4 prachtige dochters.. de volgende is onderweg ook weer een meisje ? ik ben dus 5 maanden zwanger en getrouwd voor nu 9 jaar met mijn Egyptische man.. ik woon in Egypte boven mijn schoonfamilie en hij werkt in belgie.. Hij komt hier zo’n iedere 3 maanden naartoe voor 2 weken en moet dan weer terug voor zijn werk.. ik ben zelf Nederlandse en mijn familie woont dus ook in Nederland.. echte vrienden heb ik niet aangezien die vooral anti islam waren en ik me bekeerde tot de islam dus dat ging niet meer samen.. nu hier de reden waarom ik me eenzaam voel.. alvast een excuus voor het lange verhaal.. maar ik moet dit kwijt.. ik voel me heel erg alleen.. ik doe ontzettend mijn best voor iedereen en toch voelt het alsof iedereen me laat vallen op het moment dat ik ze het hardste nodig heb.. ik ga mijn kindje alleen moeten krijgen.. waarbij ik er goed op gewezen door mijn schoonmoeder dat ik daarbij dan maar geen geluid mag maken want anders gaan de buren praten… mijn schoonmieder had bedacht dat ik mijn nieuwe baby wel in belgie zal krijgen maar aangezien mijn man dat geen goed idee vond kan ik dus niet daar bevallen maar moet het hier.. ze heeft vandaag weer goed aangegeven dat zei niet de aangewezen persoon is om op de kinderen te passen of me te helpen met iets in mijn huis.. dus dat is dan ook weer duidelijk (ik sta overigens wel iedere dag beneden in de keuken om het eten voor iedereen te maken en het huis schoon te houden) maar goed dat terzijde.. en ik mag ook niemand inhuren want dat zijn vreemden en dan gaan ze praten als ze iets zien om over te praten… en dus zit ik met een dilemma want niemand kan/wil voor mijn kinderen zorgen tijdens de bevalling.. mijn man vind dat ik ontzettend zeur en dat ik van een mug een olifant maak.. mijn paspoort verloopt in mei maar dat is dus volgens hem helemaal niet belangrijk want dat heb ik toch niet nodig in Egypte. .. en dus moet ik nu gaan ontsnappen met me dikke buik en 4 kinderen om naar de ambassade te gaan (hier 3 uur rijden vandaan) om me paspoort te gaan verlengen.. maar ja ik mag me niet te druk maken ? dan het probleem van de bevalling.. hier in Egypte draait alles om geld en dus doen ze liever een keizersnede aangezien ze daar meer geld voor kunnen vragen.. hier logisch natuurlijk maar ik heb dat liever niet meer want ik heb me laatste via de keizersnede gehad I.v.m. stuitligging.. daarna ben je dus een week of 2 uit de running en dat kan ik me dus niet veroorloven aangezien ik dus voor me andere kinderen moet gaan zoregen direct na de bevalling… dan is er nog een probleem en jaaaa ik krijg dus weeer een meisje waar ik ontzettend blij mee ben maar ja de rest……. en dus wordt me zeer direct door iedereen hier “geadviseerd ” om na de bevalling een bezoekje te brengen aan een doktor zodat die ervoor kan zorgen dat de volgende een jongen wordt.. ?ik heb dit dus al een x gedaan en dat houd in flink aan de hormonen en troep en dan 2x een operatie en het eindresultaat was 4 bevruchte eicellen en allemaal meisjes ? maar ik denk dat je je dan wel kan voorstellen hoe dat voelt voor mij als iemand het er daarna dan weer over gaat hebben.. en als ik het er dan met me man over wil hebben wordt hij boos en vind ie eigenlijk dat ik dat gewoon weer zou moeten doen.. ? mijn ouders wonen in Nederland en hebben aangegeven dat ze niet kunnen komen op het moment na de bevalling I.v.m. werk.. en dus wat moet ik doen.. ik heb vreetbuien die niet meer houdbaar zijn.. iedere x als ik me rot voel grijp ik naar chocolade of snoep.. iets met suiker.. en das niet zo mooi als je zwanger bent en aanleg hebt voor diabetis.. dit stukje komt uit de tijd voordat ik me man leerde kennen ik was toen een zeer fanatiek kickboxer en dus moest je op gewicht zijn voor wedstrijden en als ik dan klaar was met vechten dan kan ik alles eten wat los en vast zit en dus nu weer als het moeilijk word grijp ik naar suiker en het is gewoon oncontroleerbaar je hebt het echt niet in je hand.. ik heb een sportopleiding gevolgd dus ik weet echt wel wat wel en niet kan en moet maar dit ik echt gewoon dramatisch.. nou lieve mensen ik hoop dat jullie je nooit in een soortgelijke situatie gaan bevinden en dat jullie niet te hard gaan zijn in een oordeel want je kan pas echt een oordeel geven als je zelf in de situatie hebt gezeten ? liefs sarah..