Vrijdag 5 mei vieren we dat we in Nederland in vrijheid leven. Voor deze vrijheid hebben veel mensen gevochten en zelfs hun leven gegeven. Dat deden ze voor jou! Maar, voel jij je echt vrij? Voel jij dat je altijd een keuze hebt? Voel je dat je mag zijn wie je bent? Of voel je je gevangen in jezelf? Gevangen in je eetstoornis? In je eigen gedachtenwereld? Wat betekent vrijheid voor jou?
Het ‘moeten’
Uit eigen ervaring in mijn eetstoornisperiode kan ik zeggen dat het helemaal niet voelde alsof ik vrij was. Bevrijdingsdag was voor mij altijd wel een dag waarop ik me hiervan extra bewust werd. Het deed pijn, ik voelde me verdrietig. Wat was vrijheid ook alweer? Ik wist het niet eens meer. Jarenlang zat ik vastgeketend in mijn eigen gemaakte gevangenis. Herken jij die gevangenis van niks mogen en vooral het ‘moeten’? Moeten sporten, moeten afvallen en compenseren, perfect zijn, aardig moeten zijn, krachtig zijn, niet mogen huilen. Pff, je moet behoorlijk veel doorzettingsvermogen hebben wil je dit volhouden.
Presteren werd mijn drive
De controle van de eetstoornis leek me veiligheid te geven. Het bracht me in het begin ver, maar zorgde ervoor dat ik mezelf verloor. Door alles vast te zetten en te controleren wist ik niet meer wie ik was en wie ik wilde zijn. Ik leefde volgens een strak regime. Geheel uit mijn vrijheid. Ik was bang dat ik ooit door de mand zou vallen, dat iemand erachter zou komen dat ik niet werkelijk was zoals ik me voordeed. Dit maakte dat ik nog harder mijn best ging doen op school. Iedere dag studeerde ik urenlang om goede cijfers te halen en mee te kunnen op het VWO. Als mijn prestaties weg zouden vallen, wat was er dan nog van me over? In mijn ogen helemaal niets. Dat was in mijn ogen het ergste wat me kon overkomen.
Eerlijk zijn werd mijn bevrijding
Ik kon niet meer. Ik was op. Jarenlange zelfhaat en mezelf uithongeren: ik kon het gewoon niet meer. Durfde ik eerlijk te zijn? Ik wilde niet meer liegen. Ik kon en durfde het alleen niet toe te geven. Het geloof dat het erg genoeg was, was er nog niet. Nog altijd overheerste er een stem die zei dat het nog erger kon. Tot het bevrijdende woord van de kinderarts kwam met: ”jij hebt anorexia”. Eindelijk was daar het antwoord. Het antwoord op al die wanhoop, frustratie, angst en schaamte. Ik was ziek genoeg. Eindelijk kon ik het toegeven aan mezelf en eerlijk zijn.
Wat kan jou bevrijden?
Ik gun jou vrijheid. Vrijheid in en vanuit jezelf. Ik weet dat er een weg terug is. Zelfs als je daar nu nog niet in gelooft. Naar mijn mening is eerlijk zijn naar jezelf het aller belangrijkst in een eetstoornis. Eerlijk zijn over je emoties en gevoel. Durven toegeven dat je hulp nodig hebt en vanuit daar verder kijken naar wat jou helpt je vrijheid terug te krijgen. Kleine dingen kunnen al voor een gevoel van vrijheid zorgen. Een strandwandeling, een gesprek met een goede vriendin of coach, een film kijken, dansen, schilderen. Of misschien wel je baan opzeggen waarin je je helemaal niet gelukkig voelt. Wat het ook is, onthoud één ding: volg je hart. Volg jouw intuïtie naar jouw ultieme vrijheid.
Wil jij jezelf bevrijden van jouw eetstoornis? Vraag een gratis kennismakingsgesprek aan door te mailen naar info@via-laura.nl
