De functie van boosheid

De functie van boosheid

640 423 Laura van Kleef

In mijn vorige blog las je een persoonlijk stuk over mijn boosheid tijdens mijn eetstoornis periode. Die boosheid richtte ik met name op mijn moeder. Ik was me er toen niet van bewust hoeveel boosheid ik in jaren tijd had opgekropt in mijn lichaam. En waar ik me al helemaal niet bewust van was, was de impact die die boosheid op mijn lichaam had. Dat mijn lichamelijke klachten zoals piekeren, slecht slapen, hoofdpijn en hartkloppingen een verband hadden met mijn opgekropte boosheid. Ik had er geen benul van. Toen ik dit ontdekte was dit echt een openbaring. Deze blog gaat over het uiten van boosheid. Waarom dit zo belangrijk is en hoé je dit kunt doen. Lees je mee?

Wanneer heb jij voor het laatst je boosheid geuit?

Even een vraag aan jou: Wanneer heb jij voor het laatst je boosheid geuit? Ik hoor je denken: ‘uhh…’ Misschien weet je het antwoord zelfs niet. Het kan zomaar zijn dat dit jaren geleden is. Veel mensen met eetstoornissen zie ik worstelen met boosheid. Ze zijn zich er vaak niet van bewust hoeveel boosheid er in het lichaam is opgebouwd. De boosheid mag er vaak niet zijn. Het wordt gezien als iets negatiefs. Daarover schreef ik eerder in mijn blog ‘Krop jij jouw boosheid op?’ Boosheid inhouden is hartstikke ongezond. Boosheid uiten daarentegen is gezond en functioneel. Ik hoop je met deze blog een positievere kijk op een heel normale emotie te geven en je hopelijk te doen inzien dat jouw boosheid er gewoon mag zijn. 

Boosheid is één van onze 4 basisemoties. Boosheid is een breed begrip. Ook irritatie, frustratie, woede, ergernis en verontwaardiging zijn emoties die onder boosheid vallen. Het hoort bij het leven, net zoals verdriet, angst en blijheid ook bij het leven horen. En toch ligt er nog zo’n taboe op boosheid. We leven in een tijd waarin alles ‘maakbaar’ lijkt. Alsof het leven een sprookje moet zijn. En we alles maar moeten accepteren zoals ‘het is’. Hoe vaak hoor je wel niet ‘laat het er maar zijn’. Ja, makkelijker gezegd dan gedaan. Maar als jij je machteloos voelt, het leven iedere dag als een strijd voelt, je je afgewezen voelt, dan mag je gewoon boos zijn. Sterker nog: het is mega belangrijk om dan boos te zijn. Om dit te uiten. Anders slaat die boosheid naar binnen toe. Dat is precies wat er bij depressies en  eetstoornissen gebeurt.

Ik heb in mijn boosheid ooit een doos naar mijn partner z’n hoofd gegooid. Ook een magneet…Oeps! Tja en die keren dat ik als kind als een paard tegen de badkamerdeur stond te trappen, omdat mijn zus de deur niet open deed, ben ik ook niet vergeten. Zo boos was ik! Boosheid ziet eruit als het tegenovergestelde van sereen. Maar het is zo’n zuivere emotie. Die moet eruit! Als jij jouw woede niet accepteert, als je het veroordeelt, neem je jezelf niet serieus. Boosheid heeft een enorme levenskracht in zich.

De functie van boosheid

Boosheid heeft een hele belangrijke functie. Je geeft er namelijk je grenzen mee aan. Je laat ermee weten of je het ergens wel of niet mee eens bent. Het heeft zoveel kracht in zich. Voel maar eens in je lichaam wanneer je boos bent. Dan komt er een soort vuur vrij. Een vlam die aangaat. Negeer of onderdruk je die vlam, dan onderdruk je jouw levenskracht en slaat de boosheid zich op in je systeem. Ook al lijkt ‘ie even weg, de boosheid laat sporen in je lichaam na als deze niet wordt geuit. En vaak zie je ook dat áls lang opgeslagen boosheid eruit komt, niet eruit komt zoals je zou willen of niet naar degene waar die eigenlijk hoort. Pas als je je boosheid hebt geuit, kan die echt zakken en laat het geen sporen na in je systeem. Na uiting van boosheid (op datgene of diegene waar die hoort), voel je je lichter.

Een ‘ver-van-mijn-bed-show’

Voor herstel van een eetstoornis is het essentieel dat je leert je boosheid te uiten. In plaats van de boosheid op jezelf te richten, zal je mogen leren je grenzen aan te geven én de boosheid naar buiten te richten. Zeker als je jarenlang gewend bent om over je grenzen heen te gaan en anderen te pleasen, is dit een hele leerschool. Ik blijf erin leren, want voor mij is het ook écht een ‘ver-van-mijn-bedshow’ geweest. Ik kende van huis uit geen boosheid, maar als ik daarover nadenk klopt dat voor geen ‘meter’. Ieder mens is wel eens boos. Heel gezond zelfs! Ik zou zeggen: oefen ermee, je heelt er jezelf mee en je omgeving weet ook veel beter wat ze aan je hebben als jij je grenzen aangeeft. Twee vliegen in één klap dus!

Leave a Reply

Volg je mij al?