De pijn van jezelf afstraffen
Vorige week had ik een gesprek met een vrouw van 31 jaar. Ze was boos. Boos op haar eetstoornis. Boos op de stem in haar hoofd die haar gezonde ik tegenwerkte. De stem die zei dat ze te veel eet, dat ze te dik is. De stem die alles lijkt te overheersen. Haar gezonde verstand vocht terug. Ze wilde winnen van de eetstoornis, maar wist niet hoe. Wat ze wel wist, was dat ze een enorme kracht en wil had om beter te worden. In deze blog neem ik je mee in de wereld van zelfhaat en vertel ik je over de weg naar zelfliefde bij eetstoornissen.
Deze vrouw was voornamelijk boos op zichzelf. Ze had na twee weken weer gebraakt en voelde zich gefaald. Ze noemde zichzelf een complete mislukkeling. Die kwam bij me binnen.
Zelfhaat, waarom heb je het?
Woede tegenover jezelf, jezelf minachten. Ik herken het nog zo goed vanuit mijn eetstoornis. Iedere keer dat ik me schaamde, mislukt voelde, afgewezen of dacht de controle kwijt te raken; dan ging het mis. Ik strafte mezelf door mezelf uit te hongeren, mezelf niets te gunnen en niet te mogen genieten. Verwikkeld in negatieve gedachten en angst. Hoe harder ik mezelf strafte, hoe meer ik mijn best ging doen de ander het naar de zin te maken. Het straffen maakte me eenzaam, verdrietig en boos. Het loste niets op. En toch wist ik het niet te stoppen. Vaak is straffen een manier om je te verdedigen tegen de pijn van het leven.
Deze innerlijke strijd, dit zelfverwijt, is iets wat veel mensen met een eetstoornis herkennen. Zelfstraffing is vaak een manier om te proberen controle te krijgen over de chaos die in je hoofd heerst. Het voelt tijdelijk als een manier om de pijn te verlichten, maar in werkelijkheid vergroot het de pijn alleen maar.
Zelfhaat kan diep geworteld zijn, en het kan moeilijk zijn om te begrijpen waarom je jezelf op deze manier behandelt. Ik deel mijn persoonlijke verhaal over het omgaan met zelfkritiek en de kracht van verandering in mijn audio. Luister naar mijn audioverhaal en ontdek hoe jij ook de weg naar zelfliefde kunt beginnen.
De vicieuze cirkel van jezelf straffen
Zelfhaat komt voort uit een diepgewortelde angst om niet goed genoeg te zijn of om falen te ervaren. Vaak wordt het een patroon: hoe harder je jezelf straft, hoe meer je jezelf verliest in negatieve gedachten en gevoelens van angst. Je denkt dat je zo meer controle krijgt, maar in werkelijkheid verlies je juist de controle over jezelf en je geluk. Hoe harder je jezelf aanvalt, hoe eenzamer en bozer je wordt. Zelfhaat is eigenlijk niets anders dan jezelf aanvallen en pijn doen. Onbewust gebeurt dit vanuit een wens om bepaalde problemen op te lossen. Er zit dus een positieve intentie achter dit gedrag. Je raakt gewend aan jezelf pijn doen. Het lijkt bijna onderdeel te zijn geworden van wie je bent. Maar tegelijkertijd knaagt het aan je. Je wilt het anders, maar weet niet hoe.
De sleutel tot bevrijding: zelfliefde
De sleutel tot het doorbreken van deze vicieuze cirkel is zelfliefde. Van jezelf leren houden is misschien makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik weet uit eigen ervaring en uit de gesprekken met mijn cliënten dat het mogelijk is om dit te veranderen. Het begint met het erkennen van de pijn die je jezelf hebt aangedaan. Je moet eerst begrijpen dat straffen je niet verder helpt. Het zit zo diep geworteld in je gedrag dat het tijd kost om dit te doorbreken.
De kracht van je gedachten
Ik vroeg de vrouw tijdens onze sessie om haar gedachten hardop uit te spreken. Wat zegt ze tegen zichzelf? Dit is een stap die nodig is om de negatieve gedachten die ze tegen zichzelf zegt een podium te geven. Het is vaak schokkend om te horen wat we allemaal tegen onszelf zeggen. Om het nog maar niet te hebben over de impact die je gedachten hebben op je lichaam en emotionele welzijn. Wanneer we ons bewust worden van de oordelen en veroordelingen die we onszelf opleggen, kunnen we beginnen met het doorbreken van dit patroon. Deze negatieve gedachten staan in de weg van het ervaren van geluk en liefde voor jezelf.
Terug naar zelfzorg en positiviteit
In mijn praktijk werk ik samen met cliënten om de negatieve patronen van zelfhaat te doorbreken, maar we doen dit vooral via het lichaam. Haptonomie speelt een grote rol in mijn werkwijze. In plaats van alleen te praten over gedachten, richten we ons op het voelen en ervaren van wat er in het lichaam gebeurt. Door bewust te worden van hoe negatieve emoties en gedachten zich in je lichaam manifesteren, kun je leren deze gevoelens los te laten. Het lichaam geeft ons waardevolle signalen. Wanneer je leert luisteren naar deze signalen, kun je jezelf helpen te ontspannen, te accepteren en te omarmen. Elke keer dat je je lichaam ruimte geeft om te ontspannen, versterk je de verbinding met jezelf en creëer je positievere gedachten. Je leert jezelf te waarderen door te voelen dat je het waard bent om goed voor jezelf te zorgen. Dit ervaar je letterlijk in de sessies.
Wil je meer leren over hoe haptonomie je kan ondersteunen in het doorbreken van zelfhaat? Neem gerust contact op voor een kennismaking, en ontdek hoe ik je kan helpen.
Liefs,
Laura
