De lichten gaan uit, het is donker.
Dan plots uit het publiek verschijnen er olifanten, vogels, luipaarden, hyena’s, giraffen. Wauw, ik ben meteen ontroerd. Ik zit bij de Lion King. Een musical waar ik al jaren naartoe wil en vandaag is het zover! Ik zit op de eerste rij en kan de gezichtsafdrukkingen van de hoofdpersonages perfect zien. De dirigent staat vlak voor me en ik kan zo de orkestbak inkijken. In één woord ‘Adembenemend’. Maar er is meer. Één thema uit de musical gaat me aan het hart. Jezelf worden, hoe doe je dat? Tijdens mijn eetstoornisperiode had ik daar geen benul van.
Vergeet niet wie je bent
In de musical wordt Simba’s vader gedood door de gemene oom Scar. Simba vlucht vanuit het dierenrijk naar de jungle. Op een dag wordt Simba geconfronteerd met zijn overleden vader. Simba is veranderd en is vergeten wie hij is. Vanuit het gesprek met zijn vader maakt hij de keuze om te gaan leven vanuit zijn identiteit.
Waarom ik dit verhaal aanhaal? Juist omdat veel mensen met een eetstoornis ook niet meer weten wie ze daadwerkelijk zijn.
Hoe kan je ooit jezelf worden?
Jarenlang was ikzelf op zoek naar mijn eigen identiteit. Want, wie was ik nou werkelijk? Wat wilde ik met mijn leven en wat had ik de wereld nou te bieden? Ik als klein mens, (want zo voelde ik me) op de wereld tussen zoveel andere goed getalenteerde en goedgebekte mensen. Hoe kon ik ooit mezelf worden tussen zoveel verschillende mensen, maar ook zoveel mensen die in mijn ogen haantjesgedrag vertoonden door zichzelf beter voor te doen dan ze zich daadwerkelijk voelden?
Oké, dit bovenstaande is wel heel negatief geschetst. Maar zo voelde het voor mij echt. Ik wist niet waar ik heen wilde op zo’n jonge leeftijd, dus koos ik maar een richting waarvan ik ‘dacht’ dat die wel redelijk bij me paste. Ik was nog helemaal niet klaar voor de verantwoordelijkheden die het volwassen leven voor mij in petto had. Ik wilde nog kind zijn, nog jong. De volwassen wereld vond ik te onzeker en spannend. Ik hield me klein door mezelf uit te hongeren en te verstoppen achter mijn eetstoornis.
Ik vergat net als Simba wie ik was. Diep vanbinnen was ik nog steeds de lieve, spontane en ambitieuze Laura, maar zij werd overschaduwd door angst. Angst vanuit het verleden en angst voor het heden en de toekomst. Ik verstopte mezelf en vluchtte. Maar hierdoor raakte ik mezelf nog meer kwijt.
Het gaat jou lukken
Op een gegeven moment was ik er klaar mee. Ik merkte dat het in de slachtofferrol blijven hangen en mezelf zielig voelen me geen stap verder hielpen. Mijn roeping werd om vanuit een nieuwe identiteit te gaan staan in verbinding met de wereld. Niet door mezelf te verstoppen en te vluchten, maar juist door mezelf te gaan laten zien. Door te gaan ontdekken, nieuwe paden te gaan bewandelen en uit mijn comfortzone te treden. Maar ook door de pijn uit het verleden te accepteren en te gaan transformeren in hoop en liefde in plaats van in wrok en haat. Dat heeft er voor mij voor gezorgd dat ik mijn passie ontdekte.
Ik wil jou meegeven ook jouw pad te gaan bewandelen. Maak keuzes en blijf niet hangen in ‘zal ik het wel doen of toch maar niet?’ of in ‘proberen’ blijven hangen. Als je een keuze maakt, maak dan een dappere keuze! En onthoud: geen keuze is ook een keuze.
Wil jij een transformatie in jouw leven?
– Voel je je niet happy met hoe je leven er op dit moment eruit ziet?
– Blijf jij vastzitten in bepaalde patronen?
– Heb je last van emotie-eten?
– Honger jij jezelf uit?
– Zit je niet lekker in je vel?
– Wil je gelukkiger leven?
Kom dan naar de inspiratiedag op zaterdag 20 januari in Breda.
Ik wens je een hele fijne dag en hoop je te zien op zaterdag 20 januari 2018!
Met passievolle groet,
Laura
