Hoe houd je je motivatie voor herstel vast?

Hoe houd je je motivatie voor herstel vast?

640 427 Laura van Kleef

In mijn laatste blog ‘een vliegende start of houdbaarheid’ schreef ik over motivatie voor herstel. Dit kan namelijk nogal per dag, per week of maand verschillen is mijn ervaring. De ene dag wil je er vol voor gaan en de volgende dag zakt alle moed je weer in de schoenen. Onbegrijpelijk vond ik het destijds. Én vooral frustrerend. Ik weet dat veel mensen hiermee worstelen. Daarom geef ik je in dit blog 5 tips om je motivatie vast te houden. Ik had gezegd 10 tips te geven, maar dan wordt het wel een heel lang blog. Volgende week geef ik je daarom de andere 5 tips.

1. Maak kleine stapjes

Herstel van een eetstoornis. Ik zet het er nog maar eens in: dat is een proces. Het gaat met vallen en opstaan. Als je te hard van stapel loopt, word je vaak al snel teruggefloten. Belangrijk is dat je kleine, haalbare doelen voor jezelf stelt. Doelen die vanuit jou komen. Niet vanuit je vader, moeder of therapeut. Zij kunnen wel heel graag willen dat je weer ‘normaal’ gaat eten, dat je minder beweegt en geen eetbuien meer hebt. Maar jij bent degene die dit stap voor stap gaat leren. Maak voor jezelf een stappenplan met doelen die voor jou haalbaar zijn.

2. Jouw persoonlijke wensroute

Vaak wordt in therapie de focus gelegd op waar je vanaf wilt. Ook ikzelf focuste (en nog steeds wel eens) op waar ik vooral vanaf wilde. Maar belangrijker is te kijken naar jouw persoonlijke wensroute. Waar wil je naartoe in plaats van waar wil je vanaf. Je mag voor jezelf gaan uitvinden wat jij wilt bereiken in de stappen die voor jou haalbaar zijn (zie tip 1.) De balans in je behandeling moet eigenlijk zijn: 75% wensroute en 25 % waar je vanaf wilt. Een mooi inzicht denk ik of niet? Het is toch ook veel leuker om je te focussen op wat je wél wilt!?

Tip 3. Licht je omgeving in

Wanneer je afspraken hebt gemaakt met jezelf, dan is het fijn dat je jezelf hieraan kunt houden. Je immers niet aan je afspraken houden, betekent uiteindelijk een vervelend gevoel. En heel eerlijk: je wel aan de afspraken houden, kan soms ook vervelend voelen. Voor de eetstoornis zelf is het immers nooit goed genoeg. Ben je een uitdaging aangegaan die voor jou moeilijk was, dan zal de eetstoornis dat met alle macht proberen te downgraden naar een negatief gevoel. Tja, zo werkt het helaas. Maar, als je dit maar vaak genoeg doet: als je lang genoeg dát blijft doen wat goed is voor jou, dan wordt de stem vanzelf zachter. Mijn advies is: maak de afspraken die je hebt gemaakt bekend bij iemand die je vertrouwt. Als niemand op de hoogte is van jouw plannen, dan is de verleiding groot om je niet aan die afspraken te houden als de motivatie even ver te zoeken is. Licht daarom jouw omgeving in. Zij kunnen je steunen en helpen je motivatie vast te houden.

Tip 4. Je hoeft niet alles te weten

Vaak wordt er gevraagd: wie ben je zonder eetstoornis? Tja, dat weet je waarschijnlijk juist niet (meer). Wie je bent zonder die nare stem, zonder de controle vast te houden, zonder het gerommel met eten. Je kunt dit ook nog niet weten. Ook dit gaat geleidelijk aan. In een proces. Beetje bij beetje leer je de eetstoornis los te laten en dat brengt je dichterbij jezelf. Elk stapje loslaten van de eetstoornis, zorgt ervoor dat je op een gegeven moment bij jezelf uitkomt. Je valt dan immers niet meer terug op de eetstoornis waar jij je al die tijd achter hebt verscholen. Gaandeweg leer je zelf de touwtjes in handen te nemen. Je komt er vanzelf achter wie je bent los van je eetstoornis.

Tip 5. Blijf investeren in jezelf

Werken aan herstel is investeren in jezelf. Laat dat nou net hetgeen zijn waar veel mensen met een eetstoornis moeite mee hebben. Namelijk: zorgdragen voor jezelf en jezelf belangrijk genoeg vinden. Herstel is investeren in jezelf. Jezelf rust gunnen. Goede en voldoende voeding geven aan jezelf. Geld durven uitgeven aan jezelf. Grenzen stellen (nee durven zeggen). Voor jezelf opkomen. JA- zeggen tegen jezelf. Investeren in geld, tijd en rust. Datgene aan jezelf geven wat jij waard bent. Vaak is dat veel meer dan jij nu nog denkt.

Tip 5. Leer je innerlijke kind kennen

Angst en paniekgevoelens, het gevoel van falen of niet goed genoeg zijn, verdriet, boosheid en schaamte, zijn veel voorkomende emoties bij een eetstoornis. Onder al deze gevoelens schuilt een klein jongetje of meisje die ergens op jonge leeftijd pijn heeft ervaren. Dit kindje is zich gaan aanpassen en heeft allerlei overlevingsmechanismen in gang gezet. Dit kleine jongetje of meisje mag je gaan leren kennen. Waar heeft dit kleine kind in jou pijn opgelopen? Welke trauma’s heeft jouw kleine ‘ik’ moeten doorstaan? Wanneer is jouw kleine ‘ik’ bang geweest? Heeft je kleine kind voldoende liefde en aandacht gehad? Of voelt dit kindje zich ergens in de steek gelaten? Zeer belangrijke onderwerpen voor herstel. Je innerlijke kind leren kennen kun je niet in je eentje. Daar heb je professionele hulp bij nodig. Ik kan je daarbij helpen als je wilt.

Volgende week geef ik je in een nieuw blog de andere 5 tips voor motivatie voor herstel. Anders wordt het veel te veel om te lezen en dat is ook niet leuk toch!? Wil je in een reactie achterlaten hoe jij jouw motivatie voor herstel vasthoudt? Of hoe je je herpakt als je de motivatie even bent kwijtgeraakt? Ik hoop dat mijn tips je kunnen helpen.

Lieve groetjes,
Laura

1 comment
    Leave a Reply

    Volg je mij al?